اعتقاد بر این است که درمان از طریق کریستال ها به دو صورت ممکن بر فرد تأثیر می گذارد: از طریق ارتعاش و از طریق طرز فکر.

درمان از طریق ارتعاش:

در دهه 1970، مارسل ووگل، محقق IBM، اصطلاح “پزشکی ارتعاشی” را ابداع کرد، با اشاره بر این باور که درمان کریستالی، ارتعاش مولکول‌های بدن را تغییر می‌دهد تا با انرژی ارتعاشی هر کریستالی که استفاده می‌شود مطابقت داشته باشد. دکتر کیم می‌گوید: کریستال‌ها دارای طول موجی مشابه با بدن انسان هستند، به این معنی که با صدایی مشابه انسان می‌لرزند و می‌توانند فرآیندهای طبیعی بدن را بهبود بخشند.

الکساندرا ترویسان، متخصص کایروپراکتیک کل نگر مستقر در لس آنجلس، بیشتر توضیح می‌دهد: «به عنوان انسان، ما توانایی عمل در این مقیاس انرژی را داریم، چه صعودی یا نزولی. عشق و شور و شوق را در بالا و ترس و نفرت را در پایین ترازوی انرژی بیندیشید. کریستال‌های شفابخش معمولاً یک یا چند فرکانس را در انتهای بالایی مقیاس انرژی (عشق، وضوح یا امید) نگه می‌دارند و یا انرژی را از پایین مقیاس انرژی (خشم، حسادت یا ناامیدی) دفع می‌کنند.»

درمان از طریق ذهن:

کریستال های شفابخش همچنین می توانند قدرت ذهن را به گونه ای مهار کنند که شاید حتی قوی تر از بهبود انرژی ارتعاشی باشد. در طول تاریخ، شاعران و رهبران دینی، بلورهای معدنی را نمادی از پاکی، لذت، ایمان و کمال می دانستند. آنها از سنگهایی بلوری که در تمامیت خالص خود می درخشند، به عنوان منبع الهام، فداکاری و خلاقیت استفاده می کردند.

محققان دانشگاه استنفورد توافق دارند که طرز فکر، نقش مهمی در سلامتی و درمان دارد. پزشکان بر این باورند که طرز فکر مبتنی بر نیت درمان کریستال – مانند آنچه در مدیتیشن ذهن آگاهی پرورش داده می شود – می تواند به ایمنی، تمرکز، پردازش هیجانی، کاهش استرس و تنظیم سیستم عصبی کمک کند.